عامل ويروس ايدزچيست؟                                       

عامل ايدز ، ويروس اچ-آي-وي است و ايدز به سندرم نقص ايمني اكتسابي اشاره ميكند . بايد دانست كه هرفردآلوده به ويروس اچ-آي-وي ، الزاما مبتلا به ايدز نيست بلكه بايد يكسري معيارهاي شاخص ايدز رابروزدهد تابگوييم به ايدز مبتلا شده است .
تنها نيمي از افراد آلوده به ويروس اچ-آي-وي ، درطي 10 سال به سندرم ايدز مبتلا مي شوند . اين فاصله زماني ازفردي به فرد ديگرمتفاوت است وبه عوامل زيادي منجمله وضعيت سلامتي فردوعادات بهداشتي وي ارتباط دارد . امروزه به كمك بعضي ازداروها مي توان اين فاصله را طولاني تر كرد .
آزمايشاتي كه بطور معمول براي تشخيص اين عفونت بكار مي رود ، براساس جستجوي آنتي بادي هاي ايجاد شده توسط بدن دربرابر ويروس اچ-آي-وي است . ميزان اين آنتي بادي ها دراكثر مردم درطي 3 ماه پس از عفونت قابل شناسايي است. ( بطور متوسط حدود 25 روز پس از تماس ) . اما در بعضي موارد ممكن است اين زمان به 6 ماه هم برسد . بنابراين درحال حاضر پيشنهاد مي شود كه 6 ماه پس از تماس احتمالي ، (تماس جنسي واژينال ، مقعدي يادهاني بدون استفاده ازكاندوم ويااستفاده ازسوزن مشترك ) ، براي انجام آزمايش مراجعه كند . نكته بسيارمهمي كه نبايد فراموش شود اين است كه درطي اين 6 ماه نبايد خود وديگران را درمعرض ويروس اچ-آي-وي قرار دهيد .

  منظور از تماس جنسي سالم چيست ؟

منظور اين است كه شما از آلودگي هاي منتقله از راه تماس جنسي ، نظير ويروس اچ-آي-وي ، درامان هستيد اگر وفقط اگر :
الف - اگر اصولا تماس جنسي نداشته باشيد .
ب - اگر فقط بايك فرد تماس جنسي داشته باشيد ، درحالي كه هيچ كدام ازشما آلوده به ويروس اچ-آي-وي نبوده وشريك جنسي ديگري نداشته باشد .
پ - اگر بطور صحيح از كاندوم استفاده كنيد .
انتقال اين ويروس از طريق مايعات زير به اثبات رسيده است :
الف - خون .
ب - مني .
پ - ترشحات واژن .
ت - شير مادر .
ث - هرمايع ديگري درداخل بدن كه حاوي خون باشد .

  شايعترين راههاي انتقال ويروس اچ-آي-وي درحال حاضر به قرار زير است :

الف - مقاربت ( واژينال ، مقعدي و يا دهاني ) بافرد آلوده .
ب - استفاده از سوزن مشترك با فرد آلوده .
پ - ازمادر آلوده به جنين درداخل رحم ويا حين زايمان ويادرطي شيردهي .
علاوه بر آن ويروس مي تواند از راه مصرف خون ويا فاكتورهاي انعقادي آلوده هم منتقل شود .

  آيا امكان انتقال از طريق مايعات بدن از قبيل آب دهان وجود دارد ؟

اگر چه مقدار كمي اچ-آي-وي در ساير مايعات بدن از قبيل آب دهان ، مدفوع، ادار و اشك مشاهده شده اما هنوز در اين مورد كه اچ-آي-وي ميتواند از طريق اين مايعات منتقل شود اطمينان وجود ندارد و موردي مشاهده نشده است.هنوز پزشكان معتقدند كه امكان ابتلا به اچ-آي-وي و ايدز از طريق لمس كردن، استفادهء اشتراكي از وسايلي مانند فنجان و خودكار يا سرفه و عطسه وجود ندارد. اچ-آي-وي ويروسي نيست كه از طريق اماكن عمومي مثل مدرسه ، رستوران و ... منتقل شود.چون ويروس ايدز نمي تواند بمدت طولاني در محيط خارج از بدن به حياط خود ادامه دهد ، تماسهاي عادي در محيط كار ، اجتماع و مدرسه باعث انتقال بيماري نمي شود ويروس ايدز به شدت به حرارت حساس است. 

شناخت راههاي انتقال بيماري در پيشگيري از آلودگي بسيار موثر است .
ويروس مولد ايدز از چند راه عمده زير ، از فرد آلوده به شخص سالم منتقل مي شود:

سرايت از راه تماس جنسي

شايعترين راه سرايت آلودگي، تماس جنسي است . ويروس ممكن است از فرد آلوده به شريك جنسي اش منتقل بشود(مرد به مرد، مرد به زن و زن به مرد). سرايت از زن به زن هم امكان دارد آلودگي از راه تماس جنسي 80 درصد كل موارد را شامل مي شود كه بيشتر از 70 درصد آن از راه تماس با جنس مخالف و 10 درصد آن از طريق همجنس بازي است.وجود بيماريهاي مقاربتي ديگر مانند سوزاك  سيفليس و همچنين زخمهاي دستگاه تناسلي ، خطر آلودگي را چند برابر خواهد كرد. بنابر اين توجه به اين مهم و درمان فوري آنها بايد مد نظر قرار گيرد . زنان، بيشتر در معرض خطر آلودگي بوسيله شريك جنسي خود قرار دارند ، زيرا احتمال انتقال از مرد به زن بيشتر از زن به مرد مي باشد.سرايت از راه خون و فراورده هاي خوني

ايدز ، از راه هاي زير قابل سرايت نيست:

1_تماس معمولي افراد در منزل يا اجتماع با بيمار
2_دست دادن
3_استفاده از وسايل غذا خوري مشترك :بشقاب، ليوان، قاشق و چنگال و…
۴_استفاده از استخر هاي عمومي و يا توالت عمومي
۵_بغل گرفتن و يا بوسيدن صورت
۶ _عطسه و سرفه
۷_دستگيره در، گوشي تلفن و ميله اتوبوس
۸_استفاده از البسه دست دوم
۹_آب و غذا
۱۰_تماس با اشك و عرق بيمار
1۱_استفاده از وسيله نقليه مشترك
۱۲_نيش حشرات

گروه هاي زير بيشتر درمعرض خطر قرار دارند :
۱- معتادين تزريقي كه از سرنگ و سوزن بطور مشترك استفاده مي كنند كه اين مسئله در زنداني ها بيشتر مشاهده مي شود .
۲- همسران افراد مبتلا.
۳- شركاي جنسي افراد مبتلا.
۴- افرادي كه شركاي جنسي متعدد دارند .
۵- زنان فاسد و بدكار.
۶- هم جنس بازان و يا زن و مردي كه تماسهاي جنسي خارج از روابط زناشوئي دارند .
۷- مبتلايان به هپاتيت(ورم كبد)يا مبتلايان به سل.
۸- خالكوبي هاي دسته جمعي .
۹- مبتلايان به بيماريهاي آميزشي و بخصوص افراد داراي زخمهاي تناسلي .
۱۰- ملوانان و رانندگان عبوری از مرزها.
۱۱- فرزندان مادران آلوده .
۱۲- جوانان

علائم ويروس ايدزچيست؟
ايدز در شخص بالغ با وجود دست كم دو علامت اصلي ، همراه با حداقل يكي از نشانه هاي فرعي زير مشخص مي شود ، مشروط بر اينكه براي نارسايي ايمني و نقص دستگاه دفاعي بدن علت مشخص از قبيل سرطان ، سوء تغذيه شديد و يا ساير علل شناخته شده وجود نداشته باشد.

علائم اصلي:
1_كاهش وزن بيشتر از 10 درصد 2_اسهال مزمن بيشتر از يك ماه 3_تبهاي متناوب يا ثابت بيش از يك ماه
علائم فرعي:
1_سرفه پايدار به مدت بيش از يك ماه
2_عفونت پوستي منتشر همراه با خارش
3_تبخالهاي عود كننده
4_برفك دهاني
5_عفونت تبخالي  مزمن پيشرونده  و منتشر,بزرگ شدن عمومي غدد لنفي
آلودگي به ويروس ايدز دليل ابتلا به بيماري ايدز نيست،ولي سرانجام تقريباً بطور اجتناب ناپذيري به بيماري ايدز منتهي مي شود. مقصود از آلودگي به ويروس ايدز اين است كه ويروس وارد بدن انسان شده است ولي هنوز تغييراتي كه علائم بيماري را به بار مي آورد ، ايجاد نكرده است.
يكي از اولين راه هاي شناخت يك بيماري ، شناخت علائم و مراحل مختلف سير بيماري است . با اين شناسايي ميتوان از گسترش و توسعه بيماري در مراحل اوليه جلوگيري نمود .علائم آلودگي بيماري ايدز بسيار پيچيده است و داراي مراحل چندي است كه الزاماًهمه آنها در افراد آلوده مشاهده نمي شود. اين مراحل عبارتند از:

 

مرحله اول
عفونت حاد:
در اغلب موارد در صورتي كه تعداد كافي ويروس ايدز وارد بدن فردي شود ، بعد از چند هفته  علائمي نظير تب ، گلودرد،بزرگي غدد لنفاوي، درد مفاصل و عضلات ، سر درد، ضعف و بي حالي، بي اشتهايي ، تهوع و استفراغ، كاهش وزن، اسهال و گاهي دانه هاي جلدي و يا تظاهرات عصبي ظاهر ميگردد. اين علائم اختصاصي نبوده و شباهت كاملي با نشانه هاي بسياري ازبيماريهاي ديگر دارد . چون خود بخود ظرف يك تا دو هفته بهبودي حاصل ميگردد ، كمتر اتفاق مي افتد كه بيماري دراين دوره تشخيص داده شود.
بعلاوه از هنگام ورود ويروس ايدز تا مثبت شدن نتيجه آزمايشگاهي كه نشانگر آلودگي فرد  است حدود 2تا 12 هفته و گاهي تا16 ماه طول مي كشد. در اين فاصله زماني ، فرد، آلوده بوده و ممكن است سايرين را آلوده كند و متاسفانه به روشهاي آزمايشگاهي فعلي نمي توان بوجود آن پي برد.
مرحله دوم
بدون علامت:
پس از بهبودي  خود بخودي مرحله حاد، بيمار وارد مرحله بدون علامت مي شود كه بر حسب نوع ويروس آلوده كننده از10تا17 سال طول مي كشد. در اين مدت شخص آلوده هيچگونه علامتي از بيماري را بروز نمي دهد و به ظاهر كاملاً سالم است ولي براي ديگران آلوده كننده مي باشد . اين مرحله نزد كودكان كوتاهتر است و در اين  مرحله شخص ديگران را مبتلا مي كند . در اين دوره آزمايش خون مثبت است. كنترل انتشار ويروس در اين مرحله مشكل مي باشد .
مرحله سوم
بزرگي منتشر و پايدار غدد لنفاوي:دراين مرحله غدد لنفاوي به صورت بزرگ شده و به شكل قرينه و بدون درد در بيش از دو نقطه بدن بجز ناحيه كشاله ران ظاهر مي شود حداقل 3ماه باقي مي مانند.
مرحله چهارم
مرحله قبل از ايدز و حالات وابسته به ايدز:قبل از بروز علائم نهايي ايدز در بيمار ، عوارضي ظاهر مي شود  كه به آن علائم مربوط به ايدز مي گويند و عبارتند از :

1.كاهش وزن بيشتر از10درصد وزن سابق
2.اسهال به مدت بيشتر از يك ماه
3.تب به مدت بيشتر از يك ماه
4.عرق شبانه
5.خستگي، بي حالي و ضعف
اين علائم را مقدمه استقرار كامل ايدز كه پايان طيف بيماري مي باشد ، به حساب مي آورند . در برخي موارد ، بي قراري، بي اشتهايي، دل درد ، سردرد وجود دارد و تغييرات عصبي منجر به از دست دادن حافظه و آسيب اعصاب محيطي مي شود. اين علائم معمولاً متناوب است ولي كاهش وزن در اكثر  بيماران وجود دارد و پيشرونده هم مي باشد . بسياري از بيماران در اين مرحله دچار ضايعات پوستي، مخاطي و ضايعات دائم و يا عود كننده دهني و يا ناحيه تناسلي به علت ويروسهاي مختلف مي شوند.
مرحله پنجم
ايدز:ايدز به مرحله نهايي آلودگي ايدز گفته ميشود. در اين مرحله به علت كاهش شديد قدرت دفاعي بدن، شخص، مستعد ابتلا به بسياري عفونتهاي و سرطانها مي شود كه علائم بسيار متنوعي دارند و د رنهايت بيمار را از پاي در مي آورند.
حدود 25درصد افراد پس از 5سال ،25درصد پس از 10سال و حدود25درصد پس از 15سال از ورود ويروس به بدن دچار ايدز مي شوند . يعني در مجموع حدود 75درصد افراد آلوده پس از 15سال به مرحله ايدز مي رسند.
در مورد اين مساله كه بالا خره 25درصد باقيمانده چه سرنوشتي دارند و چه زماني وارد مرحله ايدز مي شوند بحث وجود دارد. ولي آنچه كه مسلم است فرد آلوده ، حتي اگر ديرتر هم وارد مرحله بيماري شود، همواره براي سايرين آلوده كننده باقي مي ماند.
ايدز بر روي تمامي دستگاههاي و اندام هاي بدن مانند تنفس ،گوارش، عضلاني، عصبي، پوست و مخاط، گوش و حلق و بيني و …اثر مي گذارد.
پس از رسيدن به مرحله نهايي ايدز، متوسط طول عمر در بالغين حدود 5/2 سال است و بيماري نهايتاً به علت يكي از عفونتهاي فرصت طلب و يا سرطانها از پا در مي آيد .
تشخيص بيمارى
بيماري ايدز تمامي دستگاههاي بدن را گرفتار مي كند. با تشخيص به موقع و بجا و بدنبال آن با بكار بستن در مانهاي نگه دارنده و مراقبتهاي صحيح مي توان تا حد قابل توجهي از مشكلات بيمار كاست و شرايط مناسبتري را براي زندگي وي فراهم نود.
درمان
متاسفانه بيماري ايدز درمان قطعي ندارد . براي عفونتهاي فرصت طلب و سرطانها مي توان درمانهاي لازم را بكار برد و با داروهاي مخصوص دستگاه دفاعي بدن را تقويت نمود . تاكنون واكسن موثري براي جلوگيري از بيماري پيدا نشده است.
راههاي پيشگيری
چون بيماري واكسن و درمان موثري ندارد و آلودگي به ويروس ايدز نهايتاً به بيماري ايدز منتهي ميشود كه كشنده است ، بنابر اين تنها راه مبارزه ، بكاربردن روشهاي پيشگيري از آلودگي است كه عباتند از:
به منظور پيشگيري از سرايت بيماري از راه تماس جنسي:
۱-خويشتن داري و دوري از تماسهاي جنسي مشكوك،در دوران تجرد،
۲-پاي بند به اصول اخلاقي و خانوادگي پس از ازدواج،
۳-وفاداري به همسر و عدم بي بندوباري و پرهيز از انحراف جنسي و روابط جنسي غير مطمئن،
۴-استفاده از كاندوم،
۵-اجتناب از رابطه جنسي مقعدي.
۶-با كنترل خون و فراورده هاي خوني،احتمال سرايت آلودگي از اين راه بسيار کم مي شود.
۷-اجتناب از استفاده مجدد از سرنگهاي يك بار مصرف و عدم استفاده از سرنگهاي مشترك.
۸-عدم استفاده از مسواك مشترك و بكار بردن تيغ ريش تراش يكبار مصرف ديگران .
۹-در حال حاضر تنها راه پيشگيري از سرايت آلودگي مادر به فرزند ، عدم بارداري زن آلوده و استفاده از وسايل يشگيري از حاملگي است.

  لنفوم وابسته به ايدز چيست ؟ 
 لنفوم وابسته به ايدز بيماريي است که سلولهاي سرطاني ( بدخيم ) در دستگاه لنفاوي بيماران مبتلا به سندرم  نقص ايمني اکتسابي وجود دارد . (AIDS = Acquired Immunode Ficiency Syndrom )
عامل بوجود آورنده ايدز ، ويروس HIV‌ است ( Human Immunode  Ficiency Virus )  که به دستگاه ايمني بدن حمله کرده و آنرا تضعيف مي کند . سپس  عفونتها و ديگر بيماريها به بدن هجوم مي آورند در حاليکه دستگاه ايمني توان مقابله با آنها را ندارد .
دستگاه  لنفاوي  از لوله هاي نازکي تشکيل شده است که همچون رگهاي خوني پي در پي شاخه شاخه شده و به تمام قسمتهاي بدن مي روند . رگهاي لنفي حاوي لنف مي باشند که مايعي است بي رنگ و ابکي و حاوي گلبولهاي سفيد خون بنام لنفوسيت . در مسير عروق لنفاوي ساختمانهاي کوچک و لوبيايي شکل  تحت عنوان " غده يا گره لنفاوي "  واقع شده اند . اين اندامها  سازنده و ذخيره کننده سلولهاي مبارز بدن عليه عفونتها هستند .
طحال ( اندامي که در قسمت فوقاني شکم قرار گرفته و وظيفه توليد لنفوسيت و انهدام سلولهاي خوني پير را بر عهده دارد )  ،‌ تيموس  ( عضو کوچکي که در پشت استخوان جناغ واقع شده ) و لوزه ها ( ساختمانهايي در گلو ) همگي بخشي ازدستگاه لنفاوي هستند. از آنجائيکه بافت لنفاوي در همه جاي بدن پراکنده است ، سرطان مي تواند به هر نقطه از اندامها و بافتهاي بدن نظير کبد ، مغز استخوان ( بافت اسفنجي درون استخوانهاي بزرگ که سازنده سلولهاي خوني است ) ، طحال يا مغز منتشر شوند .
لنفوم شامل ٢ نوع کلي مي باشد : بيماري هوچکين و لنفوم  غير هوچکين . اساس اين طبقه بندي نماي سلولها در زير ميکروسکوپ مي باشد ، اين شيوه بافت شناسي ناميده مي شود . بافت شناسي همچنين در تشخيص نوع لنفوم غير هوچکين ، که قريب به ١٠ نوع مي باشد ، به ما کمک مي کند . مبناي تشخيص نوع لنفوم غير هوچکين ، سرعت انتشار درجه بدخيمي ( پايين ، متوسط ، بالا ) مي باشد . سرعت انتشار و رشد لنفوم با درجه بدخيمي متوسط و بالا بيشتر از سرطان با درجه بدخيمي پايين است .
در بيماران مبتلا به ايدز هر دو نوع لنفوم غير هوچکين و بيماري هوچکين ممکن است ديده شود . البته امکان مشاهده لنفوم غير هوچکين با درجه بدخيمي متوسط و بالا در اين بيماران بيشتر است . هر دو نوع لنفوم مي تواند در بالغين و کودکان  اتفاق افتد .
پزشک بايد بيماران را از نظر علائم زير که براي مدت بيش از ٢ هفته وجود داشته باشند ، بررسي نمايد :
بزرگ شدن بدون درد گره هاي لنفاوي گردن ، زير بغل يا کشاله ران ، تب ، تعريق شبانه ، خستکي ، کاهش وزن بدون رژيم و خارش پوست . 
اگر بيمار مبتلا به ايدز علائمي از لنفوم داشته باشد ، پزشک با دقت تمام تورم و يا وجود هر نوع بر آمدگي را در گردن ، زير بغل و کشاله ران بررسي مي کند . وجود هر نکته غير طبيعي در غدد لنفاوي پزشک را مجاب مي کند تا قسمتي از بافت را برداشته و به مطالعه آن در زير ميکروسکوپ بپردازد تا ببيند آيا سلول سرطاني در آن يافت مي شود يا خير ؟ اين روش ، " تکه برداري " ناميده  مي شود .
بطور کلي بيماران مبتلا به لنفوم وابسته به ايدز در مقايسه با بيماران مبتلا به لنفوم که ايدز ندارند ، به گونه اي متفاوت به درمان پاسخ مي دهند . لنفوم وابسته به ايدز در مقايسه با لنفوم تنها ،  معمولا سرييعتر رشد کرده و به بافتهاي خارج از دستگاه لنفاوي و ساير قسمتها ي بدن منتشر مي شود .
از آنجائيکه درمان باعث آسيب  بيشتر دستگاه ايمني بيمار مي شود ، در بيماران مبتلا به لنفوم  وابسته به ايدز ، از مقادير کمتري دارو در مقايسه با بيماراني که ايدز ندارند  استفاده  مي شود .

مرحله بندي
- مراحل لنفوم وابسته به ايدز
بعد از تشخيص لنفوم وابسته به ايدز ، آزمايشات متعددي انجام مي شود تا پي ببرند آيا سرطان از محل اوليه خود به نقطه ديگري از بدن منتشر شده است يا خير ؟ اين روش " مرحله بندي " ناميده  مي شود . مرحله استقرار بيماري که مي تواند از مرحله I تا IV   متغيير باشد ، وسعت انتشار بيماري را نشان مي دهد . جهت انتخاب بهترين درمان ، پزشک بايد از مرحله بيماري آگاهي کامل داشته باشد .
آزمايشات انجام شده براي آگاهي از مرحله بيماري شامل آزماشهاي خوني و روشهاي مختلف تصوير برداري با اشعه x است . اين آزمونها " مرحله بندي باليني " ناميده ميشوند . در برخي موارد پزشک نياز دارد تا يک عمل جراحي بنام "لاپاراتومي " روي بيمار انجام دهد . در اين روش با برش شکم  ،مشاهده مستقيم و دقيق اندامهاي داخل آن ، ابتداء اعضا را به سرطان بررسي مي کنند . همچنين ممکن است تکه هايي از بافتها ي مشکوک جهت بررسي و مشاهده در زير ميکروسکوپ برداشته شوند . اين روش " مرحله بندي آسب شناسي " ناميده مي شود .
براي درمان بيماران ، لنفومهاي وابسته به ايدز را بر مبناي محل شروع آنها بترتيب زير گروه بندي مي کنند :
لنفوم فراگير / محيطي
لنفومي است که از غدد لنفي يا ساير اندامهاي دستگاه لنفاوي شروع شده و ممکن است به قسمتهاي ديگر بدن مثل مغز و مغز استخوان منتشر شده باشد .
لنفوم اوليه دستگاه اعصاب مرکزي
لنفومي که از مغز يا نخاع ، که هر دو جزئي از دستگاه اعصاب مرکزي هستند ، شروع شده است . اين نوع لنفوم " لنفوم اوليه دستگاه اعصاب مرکزي " ناميده مي شود زيرا ابتداء اوليه دستگاه اعصاب مرکزي بوده تا اينکه در نقطه ديگري از بدن بوجود آمده و سپس به دستگاه اعصاب مرکزي منتشر شده است .

نگاهي اجمالي به شيوه ها ي درمان

- لنفوم وابسته به ايدز چگونه درمان مي شود ؟
درمان لنفوم وابسته به ايدز بعلت اثر تضعف کننده  ويروس HIV روي دستگاه ايمني بيمار ، بسيار مشکل است . در اين بيماران مقادير کمتري دارو در مقايسه با افراديکه ايدز ندارند تجويز مي شود . ٢ نوع درمان مورد استفاده قرار مي گيرند .
شيمي درماني ( استفاده از داروها جهت از بين بردن سلولهاي سرطاني و کوچک کردن توده )
پرتو درماني ( استفاده از مقادير بالاي اشعه x و يا ساير پرتوهاي پر انرژي براي کشتن سلولهاي بدخيم و کوچک کردن توده سرطاني ) .
در شيمي درماني از داروهايي استفاده مي شود که باعث هلاکت سلولهاي سرطاني و کوچک شدن توده مي گردند ، دارو  مي تواند بصورت قرص تجويز شود ويا  از طريق قرار دادن يک سوزن وارد عضله يا سياهرگ شود . شيمي درماني يک درمان فراگير است زيرا دارو نهايتا وارد جريان خون شده و به تمام بدن سير مي کند  و باعث انهدام سلولهاي سرطاني مي شود . براي موارديکه سرطان به مغز منتشر شده است مي توان شيمي درماني را با وارد کردن دارو به مايع اطراف مغز از طريق سوزني که به مغز يا کمر بيمار وارد مي شود ، ( شيمي درماني داخل مغزي )
در پرتو درماني از اشعه پر انرژي x براي کشتن سلولهاي سرطاني و کوچک کردن توده استفاده مي کنند .
اين پرتو ها توسط دستگاهي که خارج از بدن بيمار قرارگرفته ٠ پرتو درماني خارجي ) تابانده م شود . پرتوهايي که به مغز تابانده مي شود ، " پرتو تابي جمجمه اي "  نام دارد . پرتو درماني مئ تواند به تنهايي يا همراه با شيمي درماني انجام شود .
علاوه بر اين تحقيقات روي تجويز داروهاي ضد ويروس براي از بين بردن ويروس ايدز در حال انجام است که ميتواند همراه با درمان لنفوم انجام گيرد .
درمان لنفوم وابسته به ايدز به مرحله استقرار بيماري ، بافت شناسي و درجه بدخيمي سرطان و نيز وضعيت عمومي سلامت بيمار بستگي دارد . پزشک بايد تعداد گلبولهاي سفيد و يا هر نوع بيماري ديگر مرتبط با ايدز را که بيمار قبلا داشته يا اکنون به آن مبتلا شده است ، مد نظر قرار دهد .
درمان انتخابي براي بيماران ممکن است استاندارد بوده ( که اثر بخشي آنها طبق مطالعاتي که در گذشته انجام شده اثبات گرديده ) و يا نمونه اي از پروژه هاي در دست تحقيق باشد .
( آزمونهاي باليني ) البته تمام بيماران با درمان استاندارد معالجه نمي شوند و  ممکن است اين روش عوارض جانبي زيادي داشته باشد . بهمين علت است که اکنون تحقيقات روي روشهاي نوين درماني در حال انجام است .
لنفوم محيطي / فراگير وابسته به ايدز
ممکن است درمان يکي از موارد زير باشد :
۱- شيمي درماني فراگير با مقادير استاندارد بهمراه شيمي درماني داخل مغزي .
۲- شيمي درماني فراگير با مقادير کم بهمراه شيمي درماني داخل مغزي .
۳- استفاده از داروهاي جديد جهت شيمي درماني و يا روشهاي جديد تجويز اين داروها ( در دست مطالعه ) .
لنفوم اوليه دستگاه اعصاب مرکزي  وابسته به ايدز
درمان احتمالا  " پرتو تابي جمجمه اي " خواهد بود . استفاده  از روشهاي  جديد در دست تحقيق هم ممکن است جزء گزينه هاي درماني باشد .

فقط‌ ايدز در راه‌ نيست‌، سيفليس‌ و سوزاك‌ هم‌ از راه‌ رسيده‌اند.

شمار بيماراني‌ كه‌ از راه‌ تماس‌ جنسي‌ به‌ عفونت‌هاي‌ آميزشي‌ مبتلا مي‌شوند، طي‌ سال‌هاي‌ گذشته‌ افزايش‌ يافته‌ است‌.
 به‌ گفته كارشناسان‌، داشتن‌ رفتار جنسي‌ سالم‌ مي‌تواند از شيوع‌ و بروز هرچه‌ بيشتر اين‌ بيماري‌ها جلوگيري‌ كند
 به‌ گزارش‌ خبرنگار «اعتماد»، هر چند كه‌ تبليغ‌ و اقدامات‌ پيشگيرانه‌ براي‌ جلوگيري‌ از رشد ايدز در كشور طي‌ سال‌هاي‌ گذشته‌ روند خوبي‌ را داشته‌ است‌، اما به‌ نظر مي‌رسد توجه‌ به‌ بيماري‌هاي‌ سيفليس‌ و سوزاك‌ كه‌ به‌ گفته‌ پزشكان‌ راه‌ غالب‌ انتقال‌ آن‌ تماس‌ جنسي‌ است‌، كمتر بوده‌ است‌. بر اساس‌ آخرين‌ آمارها، تا پايان‌ سال‌ 80 تعداد 6 هزار و 182 مورد بيمار مبتلا به‌ سوزاك‌ و 484 مورد سيفليس‌ در كل‌ كشور گزارش‌ شده‌ است‌ كه‌ اين‌ آمار نگران‌كننده‌ است‌. به‌ اين‌ خاطر در صورت‌ عدم‌ برنامه‌ريزي‌ و كنترل‌، اين‌ بيماري‌ها مي‌توانند به‌ صورت‌ بالقوه‌ و به‌ شكل‌ خطرناكي‌ شيوع‌ پيدا كنند. خطر شيوع‌ اين‌ بيماري‌ها آن‌ هنگام‌ جدي‌ مي‌شود كه‌ بدانيم‌ حدود 50 درصد زنان‌ خياباني‌ به‌ بيماري‌هاي‌ عفوني‌ جنسي‌ از جمله‌ سوزاك‌، سيفليس‌، ايدز و... مبتلا هستند.
افرادي‌ كه‌ معمولا براي‌ آزمايش‌ و تشخيص‌ بموقع‌ به‌ مراكز بهداشتي‌ مراجعه‌ نكرده‌ و تحت‌ هيچ‌ نوع‌ آموزش‌ و كنترلي‌ قرار نمي‌گيرند، زناني‌ كه‌ سبب‌ ابتلاي‌ جوانان‌ و گروه‌هاي‌ پرخطر جامعه‌ به‌ اين‌ بيماري‌ها مي‌شوند و اين‌ در حالي‌ است‌ كه‌ هنوز بسياري‌ از مسوولان‌ مربوطه‌ خطر بروز و شيوع‌ بيماري‌هاي‌ جنسي‌ عفوني‌ را جدي‌ نمي‌گيرند و در برنامه‌ريزي‌هاي‌ خود اهميت‌ كافي‌ را به‌ اين‌ موضوع‌ نمي‌دهند. خانم‌ دكتر كيانوش‌ كمالي‌، كارشناس‌ مسوول‌ ايدز و هپاتيت‌ مركز مديريت‌ بيماري‌هاي‌ وزارت‌ بهداشت‌ در گفت‌وگوي‌ اختصاصي‌ با خبرنگار ما در اين‌ زمينه‌ گفت‌: طي‌ سال‌هاي‌ گذشته‌ آمار بيماري‌هاي‌ آميزشي‌ به‌ نسبت‌ سابق‌ افزايش‌ يافته‌ است‌.
وي‌ افزود: به‌ نظر مي‌رسد رفتارهاي‌ پرخطر در جامعه‌ در حال‌ افزايش‌ است‌ كه‌ يكي‌ از گروه‌هاي‌ اصلي‌ در معرض‌ خطر بيماري‌هاي‌ آميزشي‌، جوانان‌ هستند. گروه‌ جوانان‌ به‌ واسطه‌ خصوصيت‌ سني‌، احتمال‌ در معرض‌ خطر قرار گرفتن‌ آنان‌ بيشتر از ديگران‌ است‌. به‌ گفته‌ وي‌ و به‌ عنوان‌ مثال‌، نصف‌ كساني‌ كه‌ به‌ بيماري‌ ايدز مبتلا مي‌شوند، بين‌ سنين‌ 15 تا 29 ساله‌ هستند، يعني سنيني‌ كه‌ حداكثر ميزان‌ فعاليت‌ جنسي‌ در اين‌ دوران‌ است‌. وي‌ گفت‌: از نظر بهداشتي‌، رفتار جنسي‌ سالم‌ استفاده‌ از وسايل‌ پيشگيرانه‌ مانند كاندوم‌ و... است‌.
وي‌ افزود: از آنجايي‌ كه‌ بخاطر شرم‌ و مسائل‌ اين‌چنيني‌ تاكنون‌ امكان‌ آموزش‌ و اطلاع‌رساني‌ باز در كل‌ جامعه‌ در زمينه‌ اين‌ بيماري‌ها وجود نداشته‌ است‌، بسياري‌ از جوانان‌ از وجود اين‌ بيماري‌ها اطلاعي‌ ندارند. وي‌ با بيان‌ اينكه‌ بسياري‌ از بيماري‌هاي‌ آميزشي‌ قابل‌ درمان‌ بوده‌ و حتي‌ در پاره‌يي‌ از موارد درمان‌ آنها خيلي‌ آسان‌ است‌، افزود: كساني‌ كه‌ علايم‌ اين‌ بيماري‌ها را مشاهده‌ كردند بايد خيلي‌ سريع‌ به‌ پزشك‌ مراجعه‌ و وي‌ را محرم‌ اسرار خود بدانند تا درمان‌ آنها به‌ صورت‌ كامل‌ انجام‌ بگيرد.
وي‌ گفت‌: همچنين‌ گروهي‌ از اين‌ بيماران‌ زنان‌ خياباني‌ هستند، افرادي‌ كه‌ از راه‌ سكس‌ امرار معاش‌ كرده‌ و از دست‌ قانون‌ مي‌گريزند. اين‌ افراد معمولا نه‌ براي‌ آزمايش‌ مراجعه‌ مي‌كنند و نه‌ اينكه‌ حتي‌ آموزش‌ مي‌بينند. همچنين‌ يك‌ پزشك‌ در خصوص‌ بيماري‌هاي‌ سوزاك‌ و سيفليس‌ به‌ خبرنگار ما گفت‌: سوزاك‌ يك‌ نوع‌ باكتري‌ است‌ كه‌ طي‌ 48 ساعت‌ تا 10 روز از زمان‌ انتقال‌، علايم‌ آن‌ بروز مي‌كند. علايم‌ اين‌ بيماري‌ سوزش‌ و ترشحات‌ اندام‌ تناسلي‌ در آقايان‌ و سوزش‌ و التهاب‌ اطراف‌ واژن‌ در خانم‌ها است‌. هر چند كه‌ ممكن‌ است‌ اين‌ سوزش‌ و التهاب‌ در خانم‌ها مشاهده‌ نشده‌ بطوري‌ كه‌ بيمار از بيماري‌ خود حتي‌ خبر هم‌ نداشته‌ باشد. به‌ عبارت‌ ديگر ممكن‌ است‌ در خانم‌ها علايم‌ آشكاري‌ نداشته‌ باشد.
وي‌ تشخيص‌ سوزاك‌ در آقايان‌ را آسان‌ دانست‌، چرا كه‌ سوزش‌ آزاردهنده‌ محل‌ ادرار باعث‌ مراجعه‌ آقايان‌ به‌ پزشك‌ و درمان‌ آنها مي‌شود.وي‌ درمان‌ اين‌ بيماري‌ را نيز كار آساني‌ دانست‌ كه‌ طي‌ يك‌ پروتكل‌ درماني‌ بيمار علاج‌ مي‌شود. وي‌ افزود: اما بيماري‌ سيفليس‌ انواع‌ گوناگوني‌ داشته‌، بطوري‌ كه‌ در قديم‌ به‌ آن‌ بيماري‌ هزار چهره‌ مي‌گفته‌اند كه‌ علايم‌ آن‌ از يك‌ سرماخوردگي‌ ساده‌ گرفته‌ تا زخم‌هاي‌ بدون‌ درد اندام‌ تناسلي‌ و ترشحات‌ مجاري‌ ادرار در آقايان‌ بروز مي‌كند. اما در خانم‌ها علايمي‌ هم‌ مشاهده‌ نمي‌شود.
وي‌ گفت‌: بيماري‌ سيفليس‌ حتي‌ ممكن‌ است‌ تا مدت‌ 7 سال‌ خود را نشان‌ نداده‌ و بيمار از وجود آن‌ آگاهي‌ نداشته‌ باشد، اما با يك‌ علامت‌ مثل‌ بروز علايم‌ عصبي‌، يعني‌ اختلالات‌ اعصاب‌ محيطي‌ مثلا در حركات‌ و اندام‌ها مشكلي‌ ايجاد كند و خود را نشان‌ دهد.وي‌ افزود: حتي‌ با يك‌ سرماخوردگي‌ ساده‌ ممكن‌ است‌ به‌ بيماري‌ بيمار پي‌ برد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: